Հատված
Հայաստանի Հանրապետության անկախացումից հետո հրամայական էր դարձել պետության ու իշխանության կազմակերպման հայրենական մոդելի մշակման պահանջը: Հայաստանի Հանրապետության պետականության կայացումը պահանջում էր մշակել պետության կառուցման ու գործառման համապատասխան մոդել, սահմանել ժամանակին համահունչ կառավարման ձև, պետական կարգ, իշխանության կազմակերպման մեխանիզմներ, որոնք պետք է հիմնված լինեն «զսպումների ու հակակշիռների» արդյունավետ համակարգի վրա, նպաստեն պետական իշխանության մարմինների կայունության ապահովմանը և արդյունավետ փոխգործակցությանը: Հայկական պետականության զարգացման պատմական միտումները և անկախ Հայաստանի Հանրապետության պետական-իրավական կայացման նորագույն պատմությունը պայմանավորել էին երկրի կառավարման կիսանախագահական ձևի ընտրությունը, որտեղ Հանրապետության նախագահը պետության գլուխն էր և կառավարության հետ կիսում էր գործադիր իշխանությունը:
Գրականության ցանկ
1. Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրություն, 2015 թվականի դեկտեմբերի 6-ի փոփոխություններով, ՀՀՊՏ 2015.12.21/Հատուկ թողարկում Հոդ. 1118:
2. Ազգային ժողովի կանոնակարգ Հայաստանի Հանրապետության օրենք, 16.12.2016, ՀՀՊՏ 2017.01.25/5(1280) Հոդ.45:
3. Հայաստանի Հանրապետության 2015 թ. խմբագրությամբ Սահմանադրությունը, Վ. Պողոսյան, Ն. Սարգսյան, Եր.: Տիգրան Մեծ, 2016:
4. Պողոսյան Վ., Թովմասյան Հ., Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության փոփոխությունների նախագիծը. Համառոտ պարզաբանումներ, Երևան, 2005:
5. Ստեփանյան Վ., Հանրապետական կառավարման ժամանակակից ձևերի համեմատական վերլուծություն // Գիտական հոդվածների ժողովածու, Երևան, 2013:
6. Տուորի Կ., Քաղաքական ռեժիմի ընտրությունը սահմանադրության նախագծման ժամանակ: Հայկական Քաղաքագիտական Հանդես 1(2) 2015:
7. Авакян С. А., Конституционное право России, В 2-х томах, Том 1, Москва, 2010:
8. Арутюнян Г., М. Баглай, “Конституционное право. Энциклопедический словарь”, Москва, “Норма”, 2006: