Հատված
Գործող ՀՀ քրեական օրենսգրքի հատուկ մասի նորմերին համապատասխան` կյանքի և առողջության դեմ ուղղված հանցագործություններ ասելով պետք է հասկանալ հանրորեն վտանգավոր այն արարքները, որոնք ուղղված են մարդու կյանքից զրկելուն կամ նրա առողջությանը վնաս պատճառելուն: Այդ հանցագործությունները նախատեսված են ՀՀ քր. օրենսգրքի գլուխ 16-ում: Ըստ անմիջական օբյեկտի այդ հանցագործությունները բաժանվում են երկու խմբի` կյանքի դեմ ուղղված հանցագործություններ, առողջության դեպ ուղղված հանցագործություններ: Քրեական օրենսգրքում օրենսդիրը նախատեսել է կյանքի դեմ ուղղված հանցագործությունների հետևյալ չորս տեսակները` սպանությունը, անզգուշությամբ պահ պատճառելը, ինքնասպանության հասցնելը, ինքնասպանության հակելը: Պետք է նկատի ունենալ, որ հաճախ անձինք ինքնասպանություն գործում են այլ անձանց ուղղակի կամ անուղղակի միջամտությամբ: ՀՀ քրեական օրենսգիրքը պարունակում է երկու տարբեր հանցակազմեր` ինքնասպանության հասցնելու(հոդված 110) և ինքնասպանության հակելու (հոդված 111) մասին: Ինքնասպանությունը մարդկության հավերժական խնդիրներից մեկն է, քանի որ գոյություն ունի այնքան, որքան Երկրի վրա ապրում է մարդը: Սա այն երևույթներից է, որը մանրամասն ուսումնասիրման կարիք ումի, քանի որ ինքնասպանության կանխման համար անհրաժեշտ է խոր գիտելիքներ ունենալ տվյալ երևույթի վերաբերյալ: Ինքնասպանությունը իբրև երևույթ, իբրև անձի ինքնաարտահայտման ձև, վարքային դրսևորում, ախտաբանական վիճակ գոյություն ունի այնքան ժամանակ, որքան երկրի վրա ապրում է մարդը: Հասարակության զարգացման արդի փուլը հատկանշվում է սոցիալական լարվածության կտրուկ աճով, որն ուղեկցվում է անձի ներհոգեկան լարվածությամբ և դեզադապտացիայի տարբեր դրսևորումներով, որոնք էլ հանգեցնում են ինքնասպանության աճի:
Գրականության ցանկ
1. Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրություն, 2015թ.-ի դեկտեմբերի 6-ի փոփոխություններով, ՀՀՊՏ 2015.12.21/Հատուկ թողարկում Հոդ. 1118:
2. Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգիրք, ընդունվել է 18.04.2003, ուժի մեջ է մտել 01.08.2003, ՀՕ-528-Ն:
3. Հայաստանի Հանրապետության քրեական դատավարության օրենսգիրք, Ընդունվել է 01.07.1998, Ուժի մեջ է մտել 12.01.1999, ՀՕ-248:
4. Ղամբարյան Ա., Դիակը (դիակի մասերը) որպես իրեղեն ապացույց ճանաչելու իրավաչափությունը, Օրինականություն, N85, Երևան, 2014, էջ 24:
5. Курдявцев В. Н., О соотношении объекта и предмета приступления, М.: 2001, ст. 59.
6. Следственные действия: психология, тактика, технология, М. И. Еникеев, В. А. Образцов, В. Е. Эминов, Издательство Проспект, 2011, с. 20.
7. Руководство для следователей / Под общ. ред. В.В. Мозякова, М.: Экзамен, 2005, с. 312.