Պառլամենտի ներկայացուցչական բնույթի էությունը ու բնութագրիչ հատկանիշները

Գին՝ 1600դրամ
Էջերի քանակ՝ 8էջ
Իրավագիտություն
Աշխատանքի տեսակ՝ Ռեֆերատ
Աշխատանքի ID` 2927

Բովանդակություն

Հատված

Խորհրդարանական հանրապետությունը կառավարման ձև է, որի դեպքում խորհրդարանը (որպես բարձրագույն ներկայացուցչական և օրենսդիր իշխանություն) ձևավորում է բարձրագույն գործադիր իշխանությունը (կառավարությունը) ու վերահսկում է դրա գործունեությունը։ Նշված հատկանիշներից պառլամենտարիզմի բովանդակության դրսևորման հարցում առանձնակի կարևորվում է, ներկայացուցչությունը: Ըստ էության միայն ժողովրդի անկաշկանդ և բոլոր տեսակի ազդեցություններից ազատ կամքի արտահայտման դեպքում է, որ պառլամենտը կարող է ձեռք բերել իրական ժողովրրդավարական և օրինական (լեգիտիմ) ներկայացուցչական մարմնի բնույթ; Ներկայացուցչական այդպիսի համաժողովը միայն կարող է հանդես գալ որպես ժողովրդի ինքնիշխանություն կրող և համարվել պառլամենտական ժողովրդավւսրության վրա հիմնված պետության ձև: Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի պատգամավորները նույնպես ընտրվում են բնակչության կողմից: Սակայն հանրապետության պառլամենտի ձևավորումը ընտրությունների միջոցով, դեռևս նրան չի դարձնում ներկայացուցչական մարմին: Դրա համար անհրաժեշտ է որպեսզի ընտրությունները լինեն օրինական, զերծ բոլոր տեսակի կեղծիքներից ու այլ խախտումներից, ինչը պառլամենտարիզմի կարևորագայն տարրերից մեկն է:

Գրականության ցանկ

1. Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական իրավունք, գիրք առաջին, խմբ. Ն. Ա. Այվազյան, Երևան, Տիգրան Մեծ հրատարակչություն, 2016, էջ 120:
2. Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրության մեկնաբանություններ, խմբ. Գ. Հարությունյան, Երևան, Նժար, 2010, էջ 59:
3. Հակոբյան Հ., Պառլամենտը և պառլամենտարիզմը Հայաստանի Հանրապետությունում, Ե., 2007, էջ 48:
4. Ստեփանյան Վ., Հանրապետական կառավարման ժամանակակից ձևերի համեմատական վերլուծություն // Գիտական հոդվածների ժողովածու, Երևան, 2013, էջ 29:
5. Волкодаева Н. А., Народная законодательная инициатива Российской Федерации и необходимость ее правового регулирования // Проблемы права, Челябинск, 2010, № 3, էջ 42:
6. Общая и прикладная политология: учебное пособие /Под ред. В. И. Жукова, Б. И. Краснова, М., 1997, с. 33-42
7. Паречина С. Г. Теории государственной власти, М., 2002, с. 6.

Պատվիրել/