Հատված
Ծնողավարությունը ծնողի կամ խնամողի ազդեցությունն է երեխայի կյանքի և վարքի վրա: Յուրաքանչյուր ծնող պետք է գիտակցի, որ ծնողավարությունը կարևորագույն հմտություն է, որին պիտի տիրապետի երեխայի խնամքով զբաղվող անձը: Ծնողավարության հմտությունները չեն զարգանում երեխայի ծնվելուց հետո, դրանք ձեռք են բերվում համապատասխան գիտելիքներ յուրացնելու ճանապարհով:
Ծնողավարությունը կարող է լինել՝
- Ուղղակի, երբ ծնողը գիտակցված քայլեր է կատարում երեխայի դաստիարակության նպատակով,
- Անուղղակի, երբ ծնողը երեխայի համար օրինակ է դառնում իր վարքով և արարքներով:
Մինչև տասը տարեկան երեխայի վարքի 80%-ը ծնողի վարքի արտացոլումն է, և միայն 20%-ը` միջավայրի այլ անձանց, քանի որ կյանքի սկզբնական տարիներին երեխան մեծամասամբ կրկնօրինակում է իր ծնողներին: Հետևաբար, եթե ծնողը ցանկություն ունի փոխելու իր երեխային, նախ և առաջ պետք է փոխի իր վարքագիծը:
Գրականության ցանկ
1. Ա. Վ. Պետռրովսկի, Տարիքային և մանկավարժական հոգեբանություն, Լույս Հրատարակչություն, Երևան 1977
2. Դրական ծնողավարման ձեռնարկ, Երեխաների դեմ բռնության կնխարգելում, Երևան, «Սեյվ դե չիլդրեն» 2011
3. Антонин Ю.М., Еникеев М.И., Эминов В.Е. Психология преступника и расследования преступлений. – М., 1996
4. “Умом и сердцем: Мысли о воспитании” — 5-е — Политиздат, 1989
5. Шпак В.Г. Физическое воспитание детей от рождения до школы. — Витебск: Изд-во ВГУ, 1997