Հատված
Ծերությունը մարդու զարգացման վերջին փուլն է: Ծերության հասակում մարդու մոտ արտաքին և ներքին փոփոխություններ են տեղի ունենում: Ծերության հասակում նույնիսկ առողջ մարդիկ զգում են թուլություն և չեն կարողանում գործել այնպես, ինչպես երիտասարդ տարիքում: Ծերության տարիքում սոցիալական և հոգեբանական կարգավիճակը որոշող գործոնների շարքում կարևոր տեղ է զբաղեցնում ֆիզիկական առողջությունը, ֆիզիկական ակտիվության գործոնը։ Հենց այս գործոններով են մեծ չափով որոշվում ծեր մարդու տեղն ընտանիքում և հասարակության մեջ։ Ֆիզիկական հնարավորությունների սահմանափակումը, հիվանդագին զգացողություններն ընկալվում են որպես ծերացման սկզբի ազդանշաններ։ Մարդու գիտակցության մեջ ծերությունը առավելապես արտացոլվում է որպես ֆիզիոլոգիական տկարություն, հիվանդագին վիճակ։ Սա ծերության տարիքում կյանքով անբավարարվածության հիմնական պատճառ է։