Հատված
Փորձաշրջանի սահմանումը հանդիսանում է գործատուի իրավունք: Փորձաշրջանի սահմանման հնարավորությունը աշխատակիցների առանձին կատեգորիաների համար կարող է սահմանափակվել Աշխատանքային օրենսդրությամբ (ԱՕ), այլ օրենքներով և կոլեկտիվ պայմանագրերով: Փորձաշրջանը կարող է սահմանվել միայն աշխատակցի գրավոր համաձայնության դեպքում: Այսպիսով, գլխավոր իրավաբանորեն նշանակալից հանգամանքը փորձաշրջանի սահմանման համար պետք է ճանաչել գործատուի և աշխատանքի ընդունվող անձի կամարտահայտության կամավորությունը փորձաշրջանի մասին համաձայնագրի կնքման ժամանակ: Փորձաշրջանի մասին պայմանը պետք է նշվի աշխատանքային պայմանագրի բովանդակության մեջ: Տվյալ պայմանի բացակայությունը աշխատանքային պայմանագրի տեքստում նշանակում է աշխատակցի՝ առանց փորձաշրջանի աշխատանքի ընդունում: Փորձաշրջանի մասին պայմանը պետք է ներառվի նաև աշխատակցին աշխատանքի ընդունելու մասին հրամանում:
Գրականության ցանկ
1. Գ.Վ.Պետրոսյան. ՀՀ Աշխատանքային իրավունք, Եր., 2015, էջ 140
2. Филипова И.А. Трудовой договор, порядок его заключения и изменения (на примере российского и французского законодательства) // Российский юридический журнал, 2015. № 1 (100), стр. 74
3. Курушин А.А. Испытательный срок// В курсе правового дела.-2006.- № 20.- с. 85
4. Французова Л.В. Испытательный срок// Управление персоналом.- 2004.- №12.-с. 57
5. Гусов К.Н., Толкунова В.Н. Трудовое право России: Учеб.- М: ТК Велби, Изд-во Про-спект, 2003.- с. 312
6. А. Цепордей. А. Блажин, М. Рошков. В. Попа. Менеджмент человеческих ресурсов. Кишинэу. 2015, с. 72
7. La loi n° 2014-288 du 5 mars 2014 relative à la formation professionnelle, à l’emploi et à la démocratie sociale
8. Назметдинов Р.Р. Трудовое право Соединенных Штатов Америки: диссертация на соискание ученой степени к.ю.н., М., 2013, стр. 102