Հատված
Իրանական ցեղերը, հնդկական ցեղերից բաժանվելով, բնակվել են Միջին Ասիայում և մերձակա տարածքներում, ապա առաջին հազարամյակի սկզբներին ներթափանցել են արևմուտք և հարավ — արևմուտք, ներկայիս Իրանի տարածքը: Իրանական ցեղերի տարաբնակման հետևանքով առաջանում են բարբառներ, որոնց հիմքի վրա հետագայում ձևավորվում են իրանական լեզուները: Մ.թ.ա. I հազարամյակում, ինչպես ցույց են տալիս եղած տեքստերը և հին հեղինակների վկայությունները, իրանական ժոդովուրդների լեզվական տարբերությունները դեռևս բարբառային բնույթ են ունեցել, և իրանական բոլոր բարբառներով խոսողները կարող էին իրար հասկանալ: Այլ բնորոմամբ՝ իրանական լեզվախմբի զարգացման հին շրջանը ներկայացված է միայն բարբառային տարբերություններով, որոնք միջին շրջանում սկսվում են փոխվել լեզվական տարբերությունների: Դեռ այժմ էլ իրանական որոշ լեզուներով /օր. պարսկերենով և տաջիկերենով/ խոսողները կարող են իրար հասկանալ, թեև մեծ մասամբ տարբերությունները խորացել են մինչև անհասկանալիության աստիճան, օր. չեն կարոդ հասկանալ օսը և պարսիկը, օսը և քուրդը, քուրդը և աֆղանը և այլն»: