Լեզվի յուրացման հոգելեզվաբանություն

Հատված

Հոգելեզվաբանությունը սկիզբ է առել փիլիսոփայությունից և ամրապնդվել է հոգեբանության, լեզվաբանության ու խոսքաբանության ոլորտներում: Հոգելեզվաբանության հիմքում ընկած է խոսքի՝ որպես գործունեության ձևավորման, արտադրման, ընկալման ուսումնասիրությունը՝ մարդու ծննդյան պահից սկսած: Խոսքն ուսումնասիրող գիտություններում, մասնավորապես լեզվաբանության մեջ, ուսումնասիրության ընդհանուր օբյեկտները խոսքային ակտերն են, խոսքային գործողությունները կամ խոսքային հակազդումները: Գիտության մեջ կաղապարման ենթարկվող կոնկրետ իրողությունները բնութագրվում են որոշակի սահմաններով կամ ֆրեյմերով: Հոգելեզվաբանության տարբեր ուղղություններն ուսումնասիրում են դրա օբյեկտը տարբեր տեսանկյուններից, սակայն դրանցից յուրաքանչյուրը ենթադրում է այնպիսի երևույթների հաշվառում, ինչպիսիք են մոտիվը, պահանջմունքը, խոսողը և խոսքի հասցեակիրը, նպատակը, բովանդակությունը, լեզվական միջոցները և այլն: Հետևաբար հոգելեզվաբանության ուսումնասիրության օբյեկտը խոսքային իրադրությունների կամ իրադարձությունների ամբողջությունն է: Ուսումնասիրության այս օբյեկտն ընդհանուր է հոգելեզվաբանության, լեզվաբանության և խոսքաբանական այլ գիտությունների համար: