Հատված
Ուելսը, ստեղծեց առաջին հակաուտոպիստական վեպը համաշխարհային գրականության մեջ, որը «ոսկե դարի» փոխարեն ընկղմում է ընթերցողին երկրի գալիք դժոխքի մասին պատկերացումների մեջ: Հերբերտ Ուելսը ոչ միայն հայտնի գիտակա ֆանտաստիկ ժանրի գրող էր, այլև գտնական կենսաբան: Նա շատ խորն էր ընկալում իր ժամանակի Անգլիայի վրա ծագած սոցիալական խնդիրները և արդեն երիտասարդ տարիքից հետաքրքրվում էր սոցալիզմի գաղափարախոսությամբ՝ մտորելով կենսաբանական էվոլյուցիայի և սոցիալական զարգացման մասին, սոցիալական և բնական հարաբերությունները, որոնք գրողին ստեղծագործելու համար բազմակողմանի հիմք էին տալիս Ուելսի առաջին գիտական գեղարվեստական վեպը՝ «Ժամանակի մեքենան» 1895 թվականին: Երկու դարերի ընթացքում նա այս ժանրում գրում է իր ամենահայտնի վեպերը «Անտեսանելի մարդը», «Աշխարհների պատերազմը», «Դոկտոր Մորոյի կղզին», «Երբ քնածը կարթնանա», «Լուսնի վրա առաջին մարդիկ»: