Հատված
Պատմությունից անտեղյակները կարծում են, որ թուրքական իշխանությունների կողմից արևմտահայության նկատմամբ ցեղասպան գործունեություն իրականացվել է միայն 1915 թ-ին և որ զոհերի թիվը եղել է 1,5 մլն. մարդ: Այն ինչ իրականությունն ու թվերը փոքր-ինչ այլ են: Թուրքերը ցեղասպանել են հայությանը գրեթե այնքան ժամանակ, որքան հայությունը գտնվել է Օսմանյան կայսրության տիրապետության տակ: Օսմանահպատակ հայերին մշտապես ահաբեկել, կոտորել և հալածել են իրենց հավատի և հայ լինելու համար: Հայերը նույնիսկ սեփական հայրենի հողի վրա թուրքական իշխանությունների կողմից դիտարկվել են որպես օտար տարրեր, որոնց հարցերը պետք է լուծել միայն բնաջնջման և թուրք ժողովրդի հետ բռնի ձուլման, թուրքացման ճանապարհով: Այն իրադարձությունները, որոնք տեղի ունեցան Թուրքիայում Առաջին աշխարհամարտի տարիներին (1914 — 1918 թթ.), մասնավորապես` 1915 թ-ին մեծ թափով և համակարգված կերպով իրականացրած հայության կոտորածներն ու զանգվածային տեղահանությունը թուրքական ներկայիս իշխանությունները ցինիկաբար անվանում են «պատերազմի տարիներին երկկողմանի բախումների արդյունքում եղած զոհեր», միջազգային հանրությունը` բնիկ հայ էթնոսի կոտորածներ, աշխարհի երեք տասնյակից ավել պետություններ այն պաշտոնապես ճանաչել են որպես «հայոց ցեղասպանություն» (armenian genocide), իսկ հայությունն այս ոճրագործությանը տալիս է «Մեծ Եղեռն» անվանումը:
Գրականության ցանկ
- Բայբուրդյան Վ., «Օսմանյան կայսրության պատմություն», Երևան, 2011:
- Կարապետյան Հ., «Սևրի պայմանագիրը Հայոց ճակատագրում», Երևան, 2004:
- Մելիքեան Վ., «Արեվմտահայերի համագումարները եւ Հայկական հարցի փուլերը 1917 – 1923թթ.», Երևան, 2007:
- Ներսիսյան Մ., «Հայերի ցեղասպանությունը Օսմանյան կայսրությունում, փաստաթղթերի և նյութերի ժողովածու», Երևան, 1991:
- Սիմոնյան Հ., «Հայոց պատմություն», Երևան, 2000:
- Посвящается памяти жертв геноцида армян в Турции 1894 – 1923 гг., «Национально-культурный геноцид» – http://www.genocide.ru/enc/cultural-genocide.htm