Հատված
Ներկայումս ՀՀ–ում առկա է սոցիալական օգնության պետական միջոցառումների ոչ արդյունավետ գործառող համակարգ, որը ենթադրում է սոցիալական տարբեր ծրագրերի շրջանակներում տարբեր տիպի նպաստների, միանվագ վճարների տրամադրում։ Վերոնշյալ բոլոր աղբյուրները չեն ապահովում անապահով քաղաքացիների եկամուտների մակարդակի «բարձրացումը» կենսաապահովման նվազագույն զամբյուղի մակարդակին։ Իր հերթին կենսաապահովման նվազագույն զամբյուղի մեծությունը՝ որպես պետական սոցիալական օգնության նվազագույն նորմատիվի, բնակչության համար ապահովում է միայն գոյատևման պայմաններ։ Սոցիալական գոյատևման քաղաքականությունից սոցիալական զարգացման քաղաքականությանը անցնելը ենթադրում է արմատապես վերանայել կենսաապահովման նվազագույն զամբյուղի չափը։
Գրականության ցանկ
1. ՀՀ սահմանադրություն, 2015
2. Ա. Մարկոսյան, Ն. Գեղամյան, Սոցիալական քաղաքականության պետական կարգավորման հիմնահարցերը Հայաստանի Հանրապետությունում, Եր., 2006
3. Ասատրյան Ա.Ա. Կենսաթոշակային հիմնադրամների և դրանց կառավարիչների աուդիտի հիմնախնդիրները ՀՀ-ում//Ֆինանսներ և էկոնոմիկա. Երևան, 2013
4. Խաչատրյան Ա. Կ., Սոցիալական աշխատանքը և հետխորհրդային Հայաստանի բնակչության սոցիալական պաշտպանության համակարգը, // «Բանբեր Երևանի համալսարանի», «Սոցիոլոգիա,Տնտեսագետ», 2017
5. Յարմալոյան Մ., Բնակչության սոցիալական պաշտպանության համակարգի և մոդելի ձևավորումը հետխորհրդային Հայաստանում // «Բանբեր Երևանի համալսարանի», «Սոցիոլոգիա, Տնտեսագիտություն», 142.5, Երևան 2014
6. Аракчеев В.С., Агашев Д.В., Гречук Л.А. Право социального обеспечения России Часть 1: учебное пособие. — Томск: 2006
7. Аствацатуров С. В. Реальность социального риска или риск социальной реальности // «Изменяющееся общество», № 1, 2, Ер., 1998
8. Курс экономической теории: учебник.4-е дополнение и перераб. изд- Киров: “АСА”, 1999
9. Мачульская Е. Е. Право социального обеспечения. — М.: Междунар. центр финансово-экон. развития, 1997