Հատված
Ապակենտրոնացումը բնութագրվում է որպես մի բազմաչափ երևույթ, գործընթաց, որի ստեղծման և գոյության նախապայմաններն են՝ ապակենտրոնացված լիազորությունները, ինքնավարությունը և հաշվետվողականությունը: Ապակենտրոնացման ռազմավարության նպատակն է տրամաբանական ու հետևողական քայլերի և գործողությունների միջոցով Հայաստանում ձևավորել ուժեղ տեղական ինքնակառավարման համակարգ, որպեսզի տեղական ինքնակառավարման մարմիններն ի վիճակի լինեն ինքնուրույն ու արդյունավետ ձևով վարել համայնքային գործերը և բնակչությանը մատուցեն հանրային ծառայությունների զգալի մասը: Ապակենտրոնացման ռազմավարությունը հիմնվում է Եվրոպական խարտիայի սկզբունքների ու դրույթների և Հայաստանի ավանդույթների ու առանձնահատկությունների վրա, ինչպես նաև հաշվի է առնում միջազգային հարուստ փորձը:
Գրականության ցանկ
1. ՀՀ Սահմանադրություն, 1995թ (փոփոխություններով՝ 2015)
2. ՀՀ օրենքը «Տեղական ինքնակառավարման մասին» 2002
3. ՀՀ օրենքը «ՀՀ բյուջետային համակարգի մասին»
4. «Ֆինանսական համահարթեցման մասին» ՀՀ օրենք, 2016
5. Ավետիսյան Դ. «Համայնքների բյուջեների ֆինանսական բազայի ամրապնդման ուղիները ՀՀ-ում» Երևան 2009
6. Եղոյան Ա. «Համայնքի ծախսերի կառավարման հիմնախնդիրները ՀՀ-ում» Երևան 2007
7. Թումանյան Դ. «Տեղական ինքնակառավարումը Հայաստանում.զարգացման հրամայականներ» 2005
8. Համայնքնային ծառայություն, Իրավական ակտերի ժողովացու, Երևան 2007
9. Համայնքների ֆինանսիստների միավորում «Տեղական ինքնակառավարումը Հայաստանում» 2016
10. Համայնքների ֆինանսիստների միավորում «Տեղական ինքնակառավարումը Հայաստանում» 2016