Հատված
Ժամանակակից հասարակությունների քաղաքական կյանքում քաղաքացիների համընդհանուր շահերն ու պահանջմունքները չեն կարող իրացվել միայն պետական իշխանության ինստիտուտների կամ քաղաքական կուսակցությունների միջոցով: Այս գործում հսկայական դեր ունեն քաղաքացիների ամենատարբեր ինքնաղեկավարվող միությունները՝ հասարակական կազմակերպությունները, միավորումները, բարեգործական միությունները, կրոնական խմբավորումները, արհեստակցական խմբերը և այլն: Դրանք հասարակական-քաղաքական գործընթացների բնականոն զարգացման անհրաժեշտ պայման են և քաղաքացիական հասարակության զարգացման կարևոր ցուցիչ:
Գրականության ցանկ
1. ՀՀ Սահմանադրություն 2015 թվականի փոփոխություններով
2. Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական օրենսգիրք, ընդունված 1995 թվականի մայիսի 05-ին ՀՀՊՏ 1998.08.10/17(50)
3. ՀՀ օրենքը «Հասարակական կազմակերպությունների մասին» ընդունված 2016 թվականի դեկտեմբերի 16-ին, ՀՀՊՏ 2017.01.25/5(1280)
4. Административное право. Б. Н. Габричидзе, А. Г. Чернявский. Москва, «Проспект», 2002
5. Андреева О. С. Неправительственные организации и политические изменения в мировом сообществе. М., 2013
6. Де Токвиль А. Демократия в Америке. М., 2000
7. Молокова М. А. Гражданское общество как фактор политической модернизации: Проблемы и вызовы, Человек и наука, М., 2011
8. Погорельский А. В. История развития международного правозащитного движения // http://www.hist.vsu.ru/cdh/Articles/part9/09-06.htm//:
9. Грум Дж. Растущее многообразие международных акторов // “Международные отнашение: социологические подходы”. М., 1998
10. Ishkanian A., Democracy Building and Civil Society in Post-Soviet Armenia, Routledge, 2008