Հատված
Պատմականորեն ռազմավարական պլանավորմանը նախորդել է հեռանկարային պլանավորումը, որի հիմնական մեթոդը արտարկումն էր (էքստրապոլյացիա): Կառավարվող համակարգերի զարգացման, դրանց փոփոխությունների բազմագործոնության աճին զուգընթաց, ակնհայտ դարձավ ներքին ու արտաքին միջավայրի համակողմանի գնահատման, հնարավոր այլընտրանքներից ընտրություն կատարելու անհրաժեշտությունը: Հեռանկարային պլանավորման դեպքում սահմանվող խնդիրները և դրանց կենսագործումը դիտարկվում են մեծ մասամբ անփոփոխ, կայուն կազմակերպակառուցվածքային ձևերի, աշխատանքի վարձատրության գործող համակարգերի պայմաններում:
Գրականության ցանկ
1. Մենեջմենթ, Յու. Մ. Սուվարյան, Երևան, Տնտեսագետ, 2002
2. «Стратегический менеджмент» В. Д. МАРКОВА, С. А. КУЗНЕЦОВА, 1999
3. Румянцева З. П., Общее управление оранизацией. Теория и практика. М., ИНФРА-М., 2001
4. Корпоративная стратегия …