Հատված
Արտաքին առևտուրը բարդ և դինամիկ գործընթաց է, որին բնորոշ է փոխկապակցված կապերի բազմազանությունը: Արտաքին առևտուրը կարևոր դեր է խաղում երկրի սոցիալ — տնտեսական զարգացման գործում, առաջարկի և պահանջարկի համամասնության ապահովման, արտադրության և առևտրի միջև կապերի ռացիոնալիզացման մեջ: Այն հասարակական արտադրության արդյունավետության բարձրացման կարևորագույն գործոն է, որը հիմնվում է աշխատանքի միջազգային բաժանման վրա: Երկրների միջև առևտուրն ուղղված է կապիտալ ներդրումների արդյունավետության բարձրացմանը, գիտատեխնիկական առաջընթացի ծախսերի նվազեցմանը և այլն:
Արտաքին առևտուրը ապրանքների և ծառայությունների փոխանակություն է տարբեր երկրների միջև՝ կապված տնտեսական կյանքի համատարած միջազգայնացման և գիտատեխնիկական հեղափոխության պայմաններում աշխատանքի միջազգային բաժանման ինտեսիվացման հետ:
Առևտուրը գործունեության որոշակի տեսակ է, որի խնդիրն է ապրանքների փոխանակումը ըստ որոշակի օրենքների: Գոյություն ունի ապրանքների փոխանակման երկու տարբերակ` ուղղակի, որն այլ կերպ անվանում են նաև բարտեր, և անուղղակի, որի դեպքում կիրառվում է փողը` որպես փոխանակման միջոց: Արտաքին առևտուրը /էքսպորտ/ ենթադրում է այլ երկրների ներկայացուցիչների հետ ապրանքային տարաբնույթ հարաբերություններ: Արտաքին առևտրի դերը և նշանակությունը երկրների տնտեսական զարգացման մեջ պայմանավորված է նրա երեք կարևոր գործառույթներով:
Պետությունը քաղաքականությունը վարում է երկու հիմնական ուղղություններով`
1. հովանավորչական կամ պրոտեկցիոնիստական քաղաքականություն,
2. ազատ առևտրային:
Ներմուծման առումով ԱՊՀ և Ասիական երկրները ԵՄ համեմատ ունեն ավելի մեծ, սակայն գրեթե նույնական նշանակություն՝ ապահովելով ընդհանուր ծավալի համապատասխանաբար 31 և 30 տոկոսը: ԵՄ երկրներից ներմուծումը կազմում է ընդհանուրի 26% տոկոսը:
Հայաստանի տնտեսական գործընկերության ընդլայնում, արտահանման տարբեր շուկաներ մուտքի հնարավորությունների մեծացում` հատկապես կարևորելով ԱՊՀ և Եվրամիություն գործընկերությունը, արտերկրում հայրենական արտադրողի շահերի պաշտպանության ապահովումը:
Արտաքին առևտրի ոլորտում ՀՀ Էկոնոմիկայի նախարարության կողմից հիմնականում իրականացվում են հետևյալ գործառույթները՝
բարենպաստ առևտրային ռեժիմների ձևավորման և արտաքին շուկաներ մուտք գործելու խոչընդոտները վերացնելու ուղղությամբ միջոցառումների մշակում…
Զարգացման ներկա փուլում պետությունը ձգտում է արտաքին առևտրային գործունե-ությունը կարգավորել ոչ թե վարչական արգելքներով և սահմանափակումներով, այլ ստեղծելով բարենպաստ տնտեսական պայմաններ` արտաքին առևտրային գործունեություն իրականացնելու համար: Վարչական միջոցները կարող են օգտագործվել այն դեպքում, երբ տնտեսական միջոցներով անհնար է հասնել պետության առջև դրված նպատակներին:
Արտաքին առևտուրը դրական ազդեցություն է թողնում նյութական արտադրության ոլորտի վրա, առաջին հերթին աջակցելով նրա առանձին ճյուղերի և արտադրատեսակների զարգացմանը, որը վերջին հաշվով նպաստում է սոցիալական լարվածության մեղմացմանը: Այն անուղղակիորեն բարերար ազդեցություն է թողնում նաև երկրի ամբողջ տնտեսության վրա:
Գրականության ցանկ
1. ՀՀ կառավարության 2010 թվականի հուլիսի 1-ի թիվ 924-Ն որոշում:
2. ՀՀ կառավարության 2009 թվականի նոյեմբերի 12-ի թիվ 1308-Ն որոշում:
3. ՀՀ կառավարության 2002 թվականի հուլիսի 18-ի թիվ 1173 որոշում:
4. ՀՀ կառավարության 2002 թվականի հուլիսի 18-ի թիվ 1174 որոշում:
5. ՀՀ Նախագահի «Հայաստանի Հանրապետության մաքսային վարչություն ստեղծելու մասին» 1992թ. հունվարի 4-ի ՆՀ-58 հրամանագիր։
6. ՀՀ կառավարության «Հայաստանի Հանրապետության մաքսային վարչության մասին» 1992թ. հունվարի 30-ի թիվ 68 որոշում։
7. …