Հատված
«Գործարար պայմանագիր» տերմինը կրում է ձևական բնույթ և այն չի սահմանվում ՀՀ օրենսդրությամբ: Գործարար պայմանագրի բնորոշման համար պետք է որպես հիմք ընդունել դրա օբյեկտիվ /գործարքի կոմերցիոն բովանդակության/ և սուբյեկտիվ /տնտեսավարողի կողմից դրա իրականացման/ չափանիշները: Գործարար պայմանագիրն առաջին հերթին առանձնացնում է նպատակի հատկանիշով և այն համարում իրավաբանական հիմք, փաստ: Այստեղ կարևոր պետք է համարվեն ոչ միայն վերը նշված հատկանիշներն ու փաստերը, այլև այն հանգամանքը, որ թեպետ ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքում գործարար պայմանագրի կարգավորումը բացակայում է, սակայն այդ օրենսգրքի մի շարք նորմերով կարգավորվում են ձեռնարկատիրական գործունեությամբ զբաղվող սուբյեկտների միջև կնքվող պայմանագրերն ու գործարքները:
Գրականության ցանկ
- ՀՀ Սահմանադրություն
- ՀՀ քաղաքացիական օրենսգիրք
- Տ. Կ. Բարսեղյան, Գործարարական իրավունք, Եր., 2001, էջ 7-8:
- Նունե Հայրապետյան. Գործարարության հիմունքներ: Երևան-2003: Էջ 6:
- Դ.Սերոբյան. Տնտեսական եվ գործարարական գործունեության հարաբերակցության հիմնախնդիրը սահմանադրական փոփոխությունների լույսի ներքո: http://ysu.am/files/04D_Serobyan.pdf
- «Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության մեկնաբանություններ» ընդհանուր խմբագրությամբ Գ. Հարությունյանի, Ա. Վաղարշյանի, էջ 121:
- «Современное предпринимательское право» (автор главы – И. В. Ершова). М., 2014. էջ 79։
- «Хозяйственное право». Учебник. Киев, 2002, Էջ 3։
- «Предпринимательское право России». Учебник (автор главы – В. С. Белых). М., 2008, էջ 21։
- «Предпринимательское право: понятие и субъекты». М., 1997, էջ 18, «Предпринимательское право (хозяйственное право»). Учебник (автор главы – В. В. Лаптев). М., 2006, էջ 122։
- Белых В. С. Правовое регулирование предпринимательской деятельности в России. М., 2009, էջ 39։
- Տարիել Բարսեղյան: Պայմանագրի դերը գործարարական հարաբերությունների կարգավորման մեխանիզմում:
- ….