Հատված
Սփյուռքի ինքնակազմակերպման գործում կենսական անհրաժեշտություն են կազմակերպական կառույցները, որոնց միջոցով է վերջինս որպես կենդանի օրգանիզմ իրականացնում իր գործունեությունը։
Այս տեսակետից որպես ամբողջ Սփյուռքի ինքնակազմակերպման ինստիտուտ կարևորագույն նշանակություն ունի համազգային կազմակերպության ձևավորումը` ի տարբերություն համայնքային կառույցների, որոնք հանդիսանում են Սփյուռքի առանձին համայնքների ինքնակազմակերպման ինստիտուտներ։
Գրականության ցանկ
- Աբրահամյան Լ., Հայաստանը և հայկական սփյուռքը. տարանջատում և հանդիպում, «21-րդ դար», 2006, թիվ 1,
- Դալլաքյան Կ., Հայ սփյուռքի պատմություն (hամառոտ ակնարկ), Եր., 2004,
- Եղիազարյան Ա., Հայ սփյուռքի պատմության պարբերացումը, «Հայագիտության հարցեր», 2014, թիվ 2,
- Եղիազարյան Ա., Հովհաննիսյան Է., Անանյան Մ., Հովհաննիսյան Ա., Հովսեփյան Մ., Վարդանյան Հ., ՀայրենիքՍփյուռք հարաբերությունները 1918 թվականից մինչև մեր օրերը, Եր., 2017,
- Թեոլեոլյան Խ., Վերաքննելով սփյուռք(ներ)ը. պետականազուրկ իշխանությունն անդրազգային թոհուբոհում, Հայ սոցիոլոգիական մտքի անթոլոգիա, Եր., 2018,
- Կ. Նահապետյան, Ամերիկայի Հայկական Համագումարի կազմավորումը, նպատակն ու կառուցվածքը,
- Հակոբյան, Հ. (2012). ՀՀ-Սփյուռք գործակցության զարգացման պետական քաղաքականության հիմնախնդիրները. Սփյուռքագիտություն տեսության և պատմության հարցեր , Տարեգիրք , Երևան
- «Հայ սփյուռք» հանրագիտարան, Եր., «Տիգրան Մեծ», 2003
- Հովյան Վ, Սփյուռքի ինքնակազմակերպման խնդիրների շուրջ,
- Մելիքսեթյան Հ., Հայրենիք-Սփյուռք առնչությունները և հայրենադարձությունը, Եր., 1985,
- ….