Հատված
Մարդու իրավունքների պաշտպանության ներպետական և վերպետական իրավական փաստաթղթերի հարաբերակցությունը տատանվում է՝ կախված երկրից և նրա իրավական համակարգից: Շատ երկրներում ներպետական իրավական փաստաթղթերը, ինչպիսիք են, օրինակ, ազգային սահմանադրությունները, կազմում են մարդու իրավունքների պաշտպանության հիմնական շրջանակը: Այս փաստաթղթերը հաճախ սահմանում են հիմնարար իրավունքներ և ազատություններ և ապահովում դրանց կիրարկման մեխանիզմները երկրի ներսում:
Գրականության ցանկ
- Այվազյան Վ., Մարդու իրավունքներ, Երևան, 2002թ.,
- Ատովմյան Մ., Մարդու իրավունքներ, Երևան 2004թ.:
- Երիցյան Ա.Հ. Մարդու իրավունքներ. պատմատնտեսական, իրավափիլիսոփայական, և իրավաքաղաքական հիմնախնդիրները, Երևան 2011թ.:
- Երիցյան Ա.Հ. Մարդու իրավունքները և ՀՀ օրենսդրությունը, Երևան 1996թ.:
- Թովմասյան Ա., Հին և միջնադարյան հայ քրեական իրավունք, ԵՊՀ, Երևան 1962թ.:
- Իրավունքների պաշտպանություն առանց սահմանների ՀԿ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանի նախադեպերի կիրառումը ՀՀ դատարանների կողմից, Երևան 2011։
- Հակոբյան Լ., Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանի վճիռների անմիջական գործողության հիմնահարցերը («Քաղաքական գլոբալ զարգացումները և միջազգային իրավունքի առանձին ինստիտուտների վերաբերյալ որոշ հիմնախնդիրները» (հոդվածների ժողովածու)), Երևան, 2010,
- ՀՀ սահմանադրական իրավունք, Վ. Այվազյան և ուրիշներ, Երևան 2012թ.:
- Հովհաննիսյան Վ., Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան, Երևան 2002թ.,
- Հովհաննիսյան Վ., Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան: Գործունեության առանձնահատկությունները, վճիռների իրավաբանական բնույթը և գանգատների ներկայացման կարգը/, Երևան, Տիգրան Մեծ, 2002
- ….