Հատված
Պետական կառավարումն իբրև նպատակամղված գործունեություն հանդես է գալիս որպես հասարակական կյանքի վերնաշենք և բնորոշվում վերջինիս վիճակով` կարիքներով և շահերով: Միևնույն ժամանակ պետության կենսագործունեության օբյեկտիվ օրենքները սոցիալական կառավարման այն օրենքներն են, որոնք ունեն ինֆորմացիոն բնույթ: Պետք է նշել, որ պետական կառավարման մակարդակը և դրանց տարրերը իրագործվում են մի նպատակի համար՝ բավարարել հասարակական-պետական պահանջմունքները: Նշված պահանջմունքների բավարարվածության աստիճանն ստուգելու, համապատասխան գերատեսչական մարմինների աշխատանքն ստուգելու, ինչպես նաև՝ ոլորտային հսկողության համար շատ կարևոր նշանակություն ունի հանրային կառավարման համակարգի արդյունավետության գնահատման մեթոդաբանության ուսումնասիրությունը:
Գրականության ցանկ
1. Քաղաքացիական ծառայության մասին ՀՀ օրենքը, Հոդված 1., 23.03.2018թ.
2. Քաղաքացիական հասարակության կառույցներին պետական ֆինանսական աջակցության տրամադրման գործընթացի առկա վիճակը և հիմնախնդիրները, PFCS, USAID, Counterpart International, Եր., 2013:
3. Հ. Օ. Հովհաննիսյան, Հասարակական համակարգի զարգացման հիմնախնդիրները, Եր., 2003:
4. Հարությունյան Էդ. Ա., Անցումային հասարակությունը որպես տրանսֆորմացիոն գործունեության համակարգ։ Երևան, 2000։
5. ՀՀ ՖՆ 28 մարտի 2007 թվականի հրաման թիվ 324-Ն
6. Քալաշյան Վ., «Պետական կառավարում միջազգային փորձը և ՀՀ առկա իրողությունները» «21-րդ դար» Նորավանք գիտակրթական հիմնադրամի հանդես, Երևան 2009, 3(25),
7. Քալաշյան Վ., Պետական կառավարման արդյունավետությունը, Երևան, ԵՊՀ 2014.
8. Атаманчук Г. В. Управление: сущность, ценность, эффективность. — М.: Акад. проект, 2006.
9. Игнатова Т. В. Институциональные основания и методы измерения качества государственного управления. – http://www.rusrand.ru/konf1/2ignatova.pdf.