Հատված
Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության ընդունումից հետո (1995 թվականի հուլիսի 5) Հայաստանի հանրային կառավարման համակարգում պետական կառավարմանը զուգահեռ ստեղծվեց տեղական ինքնակառավարման համակարգը: Տեղական ինքնակառավարումը տեղական ինքնակառավարման մարմինների իրավունքն ու կարողությունն է` համայնքի բնակիչների շահերից ելնելով, Սահմանադրությանը և օրենքներին համապատասխան, սեփական պատասխանատվությամբ լուծելու համայնքային նշանակության հանրային հարցերը: 2011 թվականի նոյեմբերի 10-ին ՀՀ կառավարության կողմից հավանության արժանացավ «Համայնքների խոշորացման և միջհամայնքային միավորումների ձևավորման հայեցակարգը»: Դրանով իսկ ՀՀ կառավարությունը հաստատեց, որ վարչատարածքային բարեփոխումներն անհրաժեշտ են համայնքների զարգացման շարունակականության ապահովման, համայնքի կողմից առավել որակյալ և մատչելի ծառայությունների մատուցման, խոշորացված համայնքների միավորված ռեսուրսների (մարդկային, ֆինանսական, հողային և այլն) առավել արդյունավետ օգտագործման տեսանկյունից:
Գրականության ցանկ
1. ՀՀ Սահմանադրություն, ընդունվել է 05.07.1995
2. Տեղական ինքնակառավարման եվրոպական խարտիա,
3. «Միջհամայնքային միավորումների ձևավորման և համայնքների խոշորացման» հայեցակարգ
4. Մասնակցային ժողովրդավարությունը տեղական մակարդակում. Ինչու և ինչպես մասնակցել տեղական ինքնակառավարմանը Ձեռնարկ, Դավիթ Թումանյան, Երևան 2011,
5. Հարությունյան Ա., Տեղական ինքնակառավարումը Ֆրանսիայում, Երևան 1996,
6. Актуальные проблемы формирования местного самоуправления в РФ, М., Государство и право, 1997
7. Барабашев Г.В., Местное самоуправление в зарубежных странах, М. 2013,
8. Василенко И.А., Административно-государственное управление в странах Запада: США,
9. Великобритания, Франция, Германия, Учебное пособие, М. 2006,
10. Велкер Ф., Пути развития местных органов самоуправления. Государственная служба, Местное самоуправление, Зарубежный опыт, М. 1996,