Քրեական պատասխանատվությունը իրական կամ ենթադրյալ ազդեցությունն օգտագործելու համար

Գին՝ 27000դրամ
Էջերի քանակ՝ 54էջ

Աշխատանքի տեսակ՝ Դիպլոմային
Աշխատանքի ID` 2424

Բովանդակություն

Ներածություն
Գլուխ 1. Քրեական պատասխանատվությունը իրական կամ ենթադրյալ ազդեցությունն օգտագործելու համար
1.1. Իրական կամ ենթադրյալ ազդեցությունն, որպես ինքնուրույն հանցագործություն
1.2. Իրական կամ ենթադրյալ ազդեցությունն օգտագործելու հանցագործության տարբերակումը կոռուպցիոն բնույթի այլ հանցագործություններից
Գլուխ 2. Ազդեցության շահարկման հանցակազմի հատկանիշները
2.1. Ազդեցության շահարկման օբյեկտիվ հատկանիշները
2.2. Ազդեցության շահարկման սուբյեկտիվ հատկանիշները
Եզրակացություն
Օգտագործված իրավական ակտերի, գրականության և պրակտիկ նյութերի ցանկ

Հատված


Notice: Array to string conversion in /home/bankrefe/diplomayin.am/wp-content/themes/lawyer-landing-page/template-parts/content-single-ashxatanq.php on line 23
Array

Կոռուպցիան սպառնալիք է դարձել ոչ միայն առանձին պետությունների անվտանգության տեսանկյունից, այլև վերածվել է միջազգային մասշտաբի իրական վտանգի, որը խանգարում է մարդկային հասարակության բնականոն զարգացմանը, առաջընթացին և բարեկեցությանը: Հետևաբար կոռուպցիայի դեմ արյդունավետ պայքար իրականացնելու համար կարևոր նշանակություն ունի կոռուպցիոն հանցագործությունների կանխարգելումը: Միևնույն ժամանակ հասարակական հարաբերությունների զարգացումը, վերջին տարիներին համաշխարհային հասարակության ուշադրության կենտրոնացումը հակակոռուպցիոն միջոցառումների իրականացման շուրջ հանգեցրեցին «իրական կամ ենթադրյալ ազդեցությունն օգտագործելը» հանցակազմի ներմուծմանը տարբեր երկրների, այդ թվում և Հայաստանի Հանրապետության ազգային օրենսդրություն։ «Կոռուպցիայի մասին քրեական իրավունքի» կոնվենցիայի վավերացումը պարտավորեցրեց Հայաստանի Հանրապետությանը քրեականացնել սույն հանցակազմը՝ դրանով իսկ բարեխիղճ կատարելով իր միջազգային պարտավորությունները։ Այնուամենայնիվ առկա օրենսդրական բացերը պահանջում են լուծումներ՝ կոռուպցիայի դեմ պայքարի առավել արդյունավետ իրականացման նպատակով։

Գրականության ցանկ

1. Եվրոպայի խորհրդի կողմից ընդունված Կոնվեցիա Քրեական իրավունքի մասին:Հոդված 12:
2. Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական օրենսգիրք, ՀՀՊՏ 1998.08.10/17(50):
3. Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգիրք, ընդունվել է 18.04.2003, ուժի մեջ է մտել 01.08.2003, ՀՕ-528-Ն:
4. Գրիգորյան Մ., Քրեական իրավունք, ընդհանուր մաս, Երևան, 2007:
5. Թովմասյան Ա. Թ., Հին և միջնադարյան հայ քրեական իրավունք, Երևան, 1962:
6. Թովմասյան Ա. Թ., Սովետական քրեական իրավունք: Ուս. ձեռնարկ իրավաբան. ֆակ. համար, -Եր., հ. 4, հատուկ մաս, խմբ.՝ Մ. Ի. Ուզունյան, 1983:
7. Ծաղիկյան Ս.Շ., «Հակակոռուպցիոն ռազմավարությունը քրեակաաարողական համակարգում» Երևան 2012թ:
8. Հայաստանի Հանրապետության քրեական իրավունք: Հատուկ մաս (չորրորդ հրատարակություն՝ փոփոխություններով և լրացուmներով). /Երևանի պետ. համալս, Եր.: ԵՊՀ հրատ., 2009:
9. Մանուկյան Ա., Արտասահմանյան երկների հակակոռուպցիոն քաղաքականությունը, Երևան, ԵՊՀ, 2015:
10. Մնացականյան Վ., Հանցակազմի սուբյեկտիվ կողմի ֆակուլտատիվ հատկանիշները, Արդարադատություն, 2013 2(21), Երևան, 2013:

Իմանալ աշխատանքի արժեքը /կամ՝ պատվիրել/