Դիվանագիտական ներկայացուցչության հասկացություն

Գին՝ 3000դրամ
Էջերի քանակ՝ 15էջ
Միջազգային հարաբերություններ և դիվանագիտություն
Աշխատանքի տեսակ՝ Կուրսային
Աշխատանքի ID` 2719

Բովանդակություն

Ներածություն
1. Դիվանագիտական ներկայացուցչության հասկացությունը
2. Դիվանագիտական ներկայացուցչության գործառույթները և խնդիրները
Եզրակացություն
Գրականության ցանկ

Հատված

Միջազգային և միջպետականա հարաբերությունների կարգավորման համար դարեր շարունակ պետությունները գործի են դրել ինչպես զենքի, այնպես էլ մտքի ուժը՝ կիրառելով դիվանագիտական բազմապիսի հնարքներ: Այնտեղ, որտեղ իրեն սպառել է դիվանագիտությունը, որպես միջազգային հարաբերությունների խաղաղ կարգավորման միջոց, սկսվել են պատերազմական գործողությունները, որոնք միտված են հարցին լուծում տալ կողմերից որևէ մեկին ռազմապես հյուծելու միջոցով: Ուստի խուսափելու համար նման ողբերգությունից, պետությունները ձգտել են միջպետական հարցերին տալ խաղաղ լուծում, օգտագործելով բոլոր հնարավոր դիվանագիտական հնարք, այսինքն դիմել են դիվանագիտական ծառայության օգնությանը: Դիվանագիտություն (հունարեն «դիպլոմատիա» երկտալկ ծալված գրություն, փաստաթուղթ) պաշտոնական գործունեություն, որ վարում են պետության ղեկավարները, կառավարություններն ու հատուկ մարմինները՝ պետության արտաքին քաղաքականությունը, արտասահմանում նրա իրավունքներն իրականացնելու, շահերը պաշտպանելու նպատակով: Գրականության մեջ դիվանագիտությունը հաճախ բնութագրվում է որպես գիտություն արտաքին հարաբերությունների մասին: Դիվանագիտության ընդհանուր ղեկավարը պետության գլուխն է, ներկայացուցչական մարմինն ու կառավարությունը, անմիջական օբյեկտիվ ղեկավարը՝ արտաքին գործերի հատուկ մարմինը:

Գրականության ցանկ

1. Վ. Քոչարյան «Միջազգային իրավունք» Երևան 2002թ.
2. Վիեննայի Կոնվենցիան դիվանագիտական հարաբերությունների մասին — Վիեննա 1961թ. ապրիլի 18-ին
3. Հայաստանի Հանրապետության օրենքը դիվանագիտական ծառայության մասին, Երևան 2001թ.-ի հոկտեմբերի 24-ին
4. Հայաստանի Հանրապետության օրենքը Հյուպատոսական ծառայության մասին, Երևան 1996թ հունիսի 7-ին

Պատվիրել/