Հատված
Վերջին տարիներին սոցիալական գիտություններում հաճախ է օգտագործվում «ինստիտուտ» տերմինը, ինչը խոսում է ինստիտուցիոնալիզմի՝ որպես տնտեսագիտության տեսության ուղղության, դերի բարձրացման մասին: «Ինստիտուտ» կատեգորիան առաջացել է լատիներեն «instituto» բառից, որը նշանակում է սովորույթ, մտածելակերպ, ամրագրված կարգ, ուղղություն: Այս տերմինը օգտագործվում է այնպիսի գիտությունների կողմից, ինչպիսիք են փիլիսոփայությունը, սոցիոլոգիան, քաղաքագիտությունը և այլն: Այնուամենայիվ «ինստիտուտ» տերմինի հարցում միասնական կարծիք չկա: Ավելին, «ինստիտուտ» և «կազմակերպություն» տերմինների շուրջ անվերջ քննարկումները ստիպեցին որոշ հեղինակներին դադարեցնել պրակտիկ հարցերին լուծումներ փնտրելը: Սակայն ինստիտուտների գործունեության ուսումնասիրությունը անհնար է առանց դրանց վերաբերյալ համապատասխան գիտելիքների: Ինստիուցիոնալիզմի և ինստիտուտների դերի ամենավառ դրսևորումները առկա են տրանսֆորմացիայի շամանակաշրջանում:
Գրականության ցանկ
1. Խ. Գալստյան, Քաղաքական երկխոսութային հաղորդակցման առանձնահատկությունները // Բանբեր Երևանի Համալսարանի. Միջազգային հարաբերություններ, քաղաքագիտություն, Եր., 2015, № 1:
2. Формирование демократической политической ситемы в современной России и послевоенной Германии – Куличенко А. В., Куличенко А. В Государственная власть и процессы общественной самоорганизации (Полис, 2004, N 6):
3. Пшеворски А. Демократия и рынок. Политические и экономические реформы в Восточной Европе и Латинской Америке. М., 2000:
4. Бродовская Е., Королев П. Демократический транзит на постсоветском пространстве: подходы к определению, модели, этапы // “Известия ТГУ”. Гуманитарные науки. Тула, 2013, 2:
5. Мельвил А. Демократические транзиты // “Политология: Лексикон”. М., 2007:
6. Норт Д. Институты, институциональные изменения и функционирование экономики. М., 1997, http://cee-moscow.com/doc/izd/North.pdf: