Հատված
Գեոդեզիան ծագել է հեռավոր անցյալում, երբ պահանջ է առաջացել ուսումնասիրել երկրի մակերևույթը հողաչափության և տնտեսական նպատակներով։ (Մ. թ․ա․ 7-րդ դար․) Բաբելոնում և Ասորեստտնում կավե տախտակների վրա աշխարհագրական քարտեզներ էին կազմվում։ (Մ․թ․ա․ 6-րդ․ դար) երևան են գալիս ենթադրություններ երկրի գնդաձևության վերաբերյալ, իսկ (մ․թ. ա․ 4-րդ դար) հայտնի են դառնում դրա մի շարք ապացույցներ։ Այդ ժամանակվանից Գեոդեզիան ստացել է ներկայիս իր անունը և առանձնացվել որպես ինքնուրույն գիտություն։ Երկրի չափերի մասին տեղեկություններ իմանալը անհրաժեշտ էր աշխարհագրական քարտեզներ կազմելու համար (առևտուր, ծովագնացություն, ռազմ, գործ) [1, 10]։ Ժամանակակից գեոդեզիայի զարգացումը սկսվում է (17-րդ դար), երբ ստեղծվեցին դիտախողովակը և անկյունաչափական գործիք թեոդոլիտը, ապա՝ տրիանգուլյացիան։ Ռուսաստանում (17-րդ դար) վերջերին կատարվել են առաջին տեղագրական հանույթները։ Դրանք այնուհետև ընդգրկել են ամբողջ Ռուսաստանի տերիտորիան։ Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո Գեոդեզիան և գեոդեզիական աշխատանքները ստացան զարգացման լայն ասպարեզ, կապված ԽՍՀՄ տնտեսության զարգացման հետ։ 1919 թվականին կազմակերպվեց Բարձրագույն գեոդեզիական վարչությունը (ներկայումս՝ ԽՍՀՄ Մինիստրների սովետին կից գեոդեզիայի և քարտեզագրության գլխավոր վարչություն)։
Գրականության ցանկ
1. Մանուչարյան Լ․ Ն․, Գեոդեզիա, Ե․, 1956,
2. Մեթանջյան Վ.Ա., Բաբայան Հ.Ա., Էֆենդյան Պ.Ս., Գեոդեզիա, Մաս 1. Եր., 2008
3. Հովհաննիսյան Հ.Մ., Քարտեզագրություն, Եր., 1973
4. Гритичева Р.М. Основы геодезии. М., 1980
5. Молоденский М․ С․, Юркина М․ И․, Еремеев В․ Ф․, Методы изучения внешнего гравитационного поля и фигуры Земли, «Тр․ Центрального научно-исследовательского инс- та геодезии, аэросъемки и картографии», 1961