Հատված
Հասարակական կյանքում, քաղաքացիական շրջանառության մեջ անհատներն երμեմն դրսևորում են հասարակության համար անցանկալի, վնասակար, վտանգավոր վարքագիծ, որը հակասում է պետության սահմանած իրավական նորմերի պահանջներին: Իրավունքը կարգավորում է մարդկանց վարքագիծը: Հասարակա կան հարաμերությունների այն մասը, որը կարգավորված չէ իրա վական նորմերով, իրավաμանական նշանակություն չունի և չի կա րող առաջացնել իրավաμանական հետևանքներ: Իրավական նոր մում ամրագրված հասցեագրումները մարդիկ և նրանց միավոր ները (կազմակերպությունների) կարող են խախտել միայն որոշակի գործողությունների միջոցով: Մարդկանց գործողությունները, կախ ված իրավունքի պահանջներից, դրանց համապատասխանությու նից կամ անհամապատասխանությունից, μաժանվում են երկու հիմնական տեսակի՝ իրավաչափի և ոչ իրավաչափի: Իրավունքի սուμյեկտների ոչ իրավաչափ գործողությունները, դրանց տեսակների ու հետևանքների իրավաμանական վերլուծու թյունը հնարավորություն են ընձեռում պատկերացում կազմել իրա վախախտման մասին: Այլ խոսքով, ոչ իրավաչափ վարքագիծը՝ որպես իրավունքի պահանջների խախտում, արտահայտվում է «իրա վախախտում» իրավաμանական հասկացության միջոցով:
Գրականության ցանկ
1. Брайнин Я.М, Уголовная ответственность и ее основание в советском уголовним праве, М., 1963,
2. Советское уголовное право, Часть общая, М., 1982, Курс советского уголовного права., Т1, Л, 1968,
3. Демидов Ю. А., Соцоальная ценность и оценка в уголовном праве., М.1975,
4. Наумов А. В., Российское уголовное право, М 1996,