Հատված
Պետության կողմից սեփականության պաշտպանության գործառույթի ստանձնումը իրականցվում է տարբեր միջոցներով և մեթոդներով, որոնց մեջ զգալի տեղ է հատկացվում քրեական իրավունքին: Այն կոչված է հանցավոր ոտնձգություններից քրեաիրավական պաշտպանության ներքո վերցնել սեփականությունը, հատկապես այնպիսի առավել տարածված և վտանգավոր ոտնձգություններից, ինչպիսիք են ՝ հափշտակությունները: Հափշտակությունների ավարտման պահի հարցի լուծումը էական նշանակություն ունի կատարված արարքի գնահատման համար: Հափշտակությունը հա մարվում է ավարտված հանցագործություն սկ սած այն պահից, երբ հանցավորը, փաստացի տիրանալով գույքին, ռեալ հնարավորություն է ստանում այն տնօրինելու և, որպես իր սեփակա նությունը հանդիսացող գույքի, իր հայեցողությամբ օգտագործելու: Հափշտակությունների ավարտման պահի հարցի լուծումը կարևոր նշանակություն է ձեռք բերում հատկապես ավազակային հարձակմամբ կատարված հափշտակության ժամանակ, պայմանավորված այն հանգամանքով, որ հափշտակության այլ եղանակներից ավազակությունը տարբերվում է հանցագործության կատարման առանձնահատուկ եղանակով՝ հարձակում, որը կատարվել է կյանքի կամ առողջության համար վտանգավոր բռնություն գործադրելով կամ այդպիսի բռնություն գործադրելու սպառնալիքով:
Գրականության ցանկ
1. ՀՀ քրեական օրենսգիրք ընդունված 18.04.2003 թ, ՀՀՊՏ 2003.05.02/25(260) Հոդ .407,
2. Վճռաբեկ դատարանը 2013 թվականի սեպտեմբերի 13- ի ԵԿԴ /0087 /01/12 որոշում
3. Ասլանյան Ա.Վ. Հափշտակությունների որակման առանձնահատկությունները, ըստ ՀՀ քրեական օրենսգրքի, իրավաբանական գիտությունների թեկնածուի հայցման ատենախոսության սեղմագիր, Երևան 2012 թ, էջ 14:
4. Кочий С. М. Ответственность за корыстные преступления против собственности М., 2000, էջ 98:
5. Сержик Аветисян. Некоторые проблемы квалификации разбоя в свете обеспечения справедливости и других принципов уголовного права //Դատական իշխանություն//, 2010, էջ 23
6. Кригер Г. А. Квалификация хищения социалистического имущества. М., 1974, էջ 94:
7. Комментарии к Уголовному кодексу Российской Федерации / под. Ред. А. И. Раро- га. М., 2004, էջ 272: