Հատված
Նախադպրոցական մանկությունը կարճ, բայց անհատի կայացման համար չափազանց կարևոր շրջան է: Այդ տարիներին երեխան սկզբնական գիտելիքներ է ձեռքբերում շրջապատող կյանքի մասին, նրա մոտ սկսվում է որոշակի վերբերմունք ձևավորվել մարդկանց, աշխատանքի նկատմամբ, մշակվում են ճիշտ վարքագծի հմտություններն ու սովորույթները, ձևավորվում է բնավորությունը: Նախադպրոցական տարիքի երեխաների գործուեության հիմնական տեսակը խաղն է, որի գործընթացում զարգանում են երեխայի հոգևոր ու ֆիզիկական ուժերը. նրա ուշադրությունը, հիշողությունը, երևակայությունը, կարգապահությունն ու ճարպկությունը: Բացի դրանից, խաղը, դա հասարակական փորձը յուրացնելու ինքնատիպ, նախադպրոցական հասակին հատուկ միջոց է: Խաղի դաստիարակչական նշանակությունը շատ բանով կախված է մանկավարժի մասնագիտական վարպետությունից, երեխայի տարիքային և անհատական առանձնահատկությունները հաշվի առնելուց, երեխաների փոխհարաբերությունները ճիշտ մեթոդներով ղեկավարելուց, հստակ և ամենահնարավոր խաղեր կազմակերպելուց ու անցկացնելուց:
Գրականության ցանկ
1. Երեխայի պաշտպանություն, Երևան, 2004
2. Հայաստանի պետական մանկատներում գտնվող երեխաների և նրանց ընտանիքների իրավիճակային վերլուծություն, Երևան, 2006
3. Василькова Ю.В., Методика и опыт работы социльного педагогика, М, 2002
4. Ивановя Н. П., Детский дом, М., 1995
5. Социальная защита. Помощь Новосибирцам. – Н – ск.,2003.
6. Психология детей-сирот: Учебное пособие.- СПб.: Изд-во С.-Петерб. ун-та, 2005.
7. Сластенин В. А., Каширин В. П.
Психология и педагогика 4-е изд.: Издательский центр “Академия”, 2006 г.