Հատված
Երկիր մոլորակի աշխարհագրական թաղանթը և, մասնավորապես, կենսոլորտը, ինչպես հայտնի է մեզ, միակ նպաստավոր միջավայրն է, որտեղ ծագել և զարգանում է մարդկությունը։ Բայց հենց մարդկությունն է, որ իր գործունեությամբ խախտում է այդ հավասարակշռությունը, աղտոտում է միջավայրը, դարձնում պակաս նպաստավոր, իսկ աոանձին դեպքերում էլ՝ աննպաստ և ուղղակիորեն մարդկանց կյանքի համար վտանգավոր։Աղտոտում է կոչվում բնական միջավայրի այնպիսի փոփոխությունը, որը հանգեցնում է երկրահամակարգի էկոլոգիական հավասարակշռության խախտմանը և կենդանի օրգանիզմների, այդ թվում՝ մարդկանց գոյության պայմանների վատթարացմանը։Բնական և մարդածին գործընթացների հետևանքով շրջակա միջավայրում հայտնվում են նյութների և էներգիայի` բնական միջավայրին ոչ բնորոշ ավելցուկային քանակություններ, ձևեր, որոնք կոչվում են աղտոտիչներ, իսկ երևույթը` միջավայրի աղտոտում: Աղտոտիչները տվյալ միջավայրում էկոլոգիական անհրաժեշտ գործառույթ չունեն, դրան հակառակ` խանգարում են կենսահամակարգի գործունեությանը, վատացնում միջավայրի էկոլոգիական վիճակը, դրանով իսկ ազդում մարդու ապրելակերպի և գործունեության վրա: Աղտոտիչ կարող են լինել անտեղի մարմինները, նյութերը, երևույթները, ֆիզիկական դաշտերը և դրանց ճառագայթումը:
Գրականության ցանկ
- Բաբայան Է.Ա., Բնօգտագործման և բնապահպանության տնտեսագիտական հիմնախնդիրները ՀՀ-ում, 2006թ., 76 էջ
- Գևորգյան Ս. և ուրիշներ, Էկոլոգիական անվտանգության հիմնախնդիրները ՀՀ-ում, 2014թ., 50 էջ
- Հակոբյան Լ., Բնօգտագործման էկոնոմիկա, 2014թ., 408էջ
- Ս.Ջ.Թամոյան, Շրջակա միջավայրի պահպանություն և ագրոէկոլոգիա, 2018թ., էջ 86