Հատված
Մարդկության պատմության ընթացքում հասարակության դանդաղ զարգացումը հնարավորություն է տվել մարդուն հիմնականում օգտագործելու վերականգնվող բնական ռեսուրսները: Սակայն, գնալով ավելի ու ավելի էր մեծանում մարդու ազդեցությունը շրջակա միջավայրի վրա, որի հետևանքով մեծացավ անթրոպոգեն ծանրաբեռնվածությունը բնական էկոհամակարգերի վրա: Հասարակությունը իր պահանջմունքները բավարարելու համար բնական ռեսուրսների սպառման տեմպերն էլ ավելի մեծացրեց, իսկ տնտեսական աճը հանգեցրեց շրջակա միջավայրրի դեգրադացիային, էկոհամակարգերի լրիվ խախտմանը և ապակայունացմանը: Ոչ ռացիոնալ բնօգտագործումը հանգեցրեց այնպիսի բարդ էկոլոգիական հիմ-անխնդիրների առաջացմանը, ինչպիսիք են Երկրագնդի մթնոլորտի աղտոտումը, օզոնային շերտի քայքայումը, հողերի դեգրագացիան, աղակալումը, անապատա-ցումը, Համաշխարհային օվկիանոսի աղտոտումը, կենսաբանական և բուսական բազմազանությունների ոչնչացմանը և այլն: Ստեղծված իրավիճակից դուրս գալու համար պահանջվում էր մարդկային գործունեության բոլոր ոլորտները էկոլոգիացնել:
Գրականության ցանկ
- Է. Մ. Հայրապետյան <<Շրջակա միջավայրի պահպանություն>> Երևան 2005թ. Էջ 4
- Ս.Ա. Գևորգյան <<Բնապահպանական և բնօգտագործման վճարների որոշման մեթոդաբանության կատարելագործման հիմնախնդիրները>> Երևան 2014թ., էջ 7
- С.Н. Бобылев, А.Ш. Ходжаев “ЭКОНОМИКА ПРИРОДОПОЛЬЗОВАНИЯ” Москва 2003г., стр 313
- А. К. Рябчиков “Экономика природопользования”, Москва 2002г.
- http://www.un.am/hy/p/sustainabledevelopmentgoals