Հատված
«Արյունոտ հարսանիքը», Լորկայի առաջին ողբերգությունը, բեմադրվել է 1933թ.: «Այն գրվել է ըստ Բախի»,-ասում է Լորկան: Այն ամենաերաժշտական պիեսներից մեկն է և ըստ իր կոմպոզիցիայի, և ըստ իր էությանը: «Արյունոտ հարսանիքի» բոլոր գործող անձին բաժանվում են երկու հակադիր ճամբարի: Լեոնարդոյի կինը, որը փափագում է բարեկեցություն, և նրա մայրը, որը նախանձում է հարուստ հարսանիքի, ոմանք ընդունակ են հասկանալ հարսնացուի Հորը, որին ոչինչ չի հետաքրքրում բացի իր սեփական հողաբաժինը, և որքան հեռու մեծ ճանապարհից, այնքան լավ. «անցորդները չեն գողանա խաղողի ողկույզ»: Ամեն ինչում նրան հակադրվում է Մայրը, որը գիտի, որ մարդկային կյանքը անբաժանելի է հողի կյանքից: Փեսացուի Մայրը և Հարսնացուի Հայրը առաջնորդում են երկու մարտնչող ճամբարները: Փեսացուն իր ցեղի անձնավորումն է, նրանում բացակայում են որևիցէ անհատական բնավորության գծեր: Նա համարձակվել է սիրել, համարձակվել է ասել այդ մասին Մորը, բայց դրանից հետո դառնում է Հարսնացուի, նրա հոր, Լեոնարդոյի ձեռքի խաղալիք: Եվ երբ գալիս է վրեժխնդրության և մահվան ժամը նա դառնում է իր մահացած եղբայրների ձեռքի խաղալիք: Նրանց ստվերները տալիս են նրան իրենց ուժը և վերցնում փոխարենը նրա կյանքը: Նա կարողանում է հաղթել Լեոնարդոյին, որը պաշտպանում է այն, ինչը թանկ էր իր համար, և միայն ցեղի և անհատականության միջև մարտի ժամանակ հաղթողներ չեղան: Երկուսի ուժն էլ բավական էր սպանելու համար, բայց բավական չէր գոյատևելու համար:
Գրականության ցանկ
- Федерико Гарсия Лорка. Кровавая свадьба. Москва; 1975,
- Федерико Гарсия Лорка. Избранные произведения в двух томах. Том первый. Стихи. Театр. Проза. М., “Художественная литература”, 1976,
- Плавскин З.И., Испанская литература XIX-XX веков. М. 1982. с. 157
- Испанские поэты XX века. “Художественная литература”, Москва, 1977,
- Тертерян И. А. Испытание историей. Очерки испанской литературы XX века. М., 1973.,
- Зарубежная литература ХХ века. Под редакцией Л.Г.Андреева. М.: Высшая школа, 1996.,