Հատված
Ռիթմիկան ուսմունք է, որևէ ժողովրդի լեզվի, որևէ բանաստեղծի կամ կոմպոզիտորի ստեղծագործությանը, բանաստեղծական կամ երաժշտական որևէ ժանրին, ոճին բնորոշ ռիթմային ընդհանուր հատկանիշների հավաքականությունը (օրինակ, հայ ժողովրդական երաժշտության ռիթմիկա)։ Ֆիզիկական պլաստիկ վարժույթների համակարգ է (սովորաբար՝ երաժշտության ուղեկցությամբ), որ հատկացված է վարժվողի մեջ զարգացնելու ռիթմի զգացումը։ Հիմնադրել է 1913 թ. շվեյցարացի կոմպոզիտոր և մանկավարժ Է․ Ժակ-Դալկրոզը։ Ռիթմիկան բազմակողմանի ազդեցություն է գործում երեխաների վրա` նպաստելով ներդաշնակ զարգացած անձի դաստիարակությանը: Երաժշտառիթմական դաստիարակությունը ընդհանուր գեղագիտական դաստիարակության մի մասն է կազմում: Ռիթմիկա առարկան ներառում է երաժշտական արտահայտչական միջոցների ուսումնասիրումը՝ տեմպը, բնույթն ու դինամիկ երանգները, մետրը, ռիթմը, երաժշտական խոսքի կառուցվածքը, կատարման ձևերը, ռիթմիկ վարժություններ տարբեր չափերում, շարժումների կոորդինացիայի զարգացնումը, տարածության մեջ կողմնորոշումը, երաժշտական օրինակներ լսելը, երաժշտական լեզվի բոլոր բաղադրամասերի վերլուծումը և շարժումների միջոցով դրանց դրսևորումը, երաժշտության տակ շարժողական իմպրովիզացիա, ազատ դիրիժորություն, երաժշտառիթմական խաղեր:
Գրականության ցանկ
- Երաժշտություն առարկայի չափորոշիչ և ծրագիր, Երևան, 2012
- Մազմանյան Մ., Երաժշտության դասավանդման մեթոդիկա, Երևան, 1969
- Յուզբաշյան Յու., Փահլևանյան Ա., Երաժշտությունը առաջինից չորրորդ դասարաններում, Երևան, 2001
- Յուզբաշյան Յու.Վ., Վեյս Պ. Ֆ., Կրտսեր դպրոցականների երաժշտական մտածողության զարգացումը, Երևան,1982
- Յուզբաշյան Յու.Վ., Նոտագրության ուսուցումը հարաբերական և բացարձակ մեթոդներով, Երևան, 1972
- Քուշնարյան Քր., Հայ մոնոդիկ երաժշտության պատմության և տեսության հարցեր: Երևան, 2008
- Ветлугина Н. А. — Музыкальное развитие ребенка. М., 1968