Հատված
Անձը անհատական, հոգեբանական, սոցիալական հատկանիշների կայուն համակարգ է: Անհատականության հայեցակարգը և կառուցվածքը փիլիսոփաների միջև տարաձայնային խնդիր է: Նրանք համարում են, որ այն չի կարող կառուցվածքային և ռացիոնալացված լինել, իսկ մյուսները, ընդհակառակը, անհատական կառույցի նոր տեսություններ են առաջ բերում: Սակայն դեռ կան որոշակի հատկանիշներ, որոնք մեկ այլ ձև են, բայց դրանք գոյություն ունեն և դրանք պետք է նկարագրվեն: Փիլիսոփայության զարգացման տարբեր փուլերում առանձնացվել են անձնային տարբեր հատկանիշներ՝ պայմանավորված կոնկրետ պատմական ժամանակաշրջանի յուրահատկություններով: Մարդը համարվել է խոսող, բանական, աշխատող էակ: Հատկապես նոր ժամանակներում, կապված մարդու ազատության, ձեռներեցության, ակտիվության և ստեղծագործական գործունեության անկաշկանդ դրսևորումների ապահովման հիմնահարցի հետ, հատկապես ընդգծվել է մարդու բանական լինելու հանգամանքը: Հասարակական կյանքի հետագա բարդացման արդյունքում մարդկային հարաբերությունների և մարդու անհատական կյանքի համար առավել կարևորվում են նրա կապերը այլ մարդկանց հետ:
Գրականության ցանկ
- Ասատրյան Մ., Փիլիսոփայության ներածություն, Երևան, 2004:
- Հովսեփյան Ա., Սոցիալական փիլիսոփայության հիմունքներ, Երևան, 2003:
- Ананьев Б. Г., Человек как предмет познания. Ленинград, 1968.
- Комаров С. А., Советское общенародное государство и личность: политико-правовые аспекты. Красноярск, 1986.
- Леонтьев Д.А., Психология смысла։ природа, строение и динамика смысловой реальности- М.։ Смысл, 1899.
- Матузов Н. И., Личность. Право. Демократия. Теоретические проблемы субъективного права. Саратов, 1972.
- Bandura, A., Self-Efficacy in Changing Societies. Cambridge University Press., 1995.
- Bandura, A., The self system in reciprocal determinism. American Psychologist, 33(4), 1978.
- Baumeister R.F., Heatherton T.F., Tice T.M. (1994). Losing control: How and why people fail at self-regulation: Academic Press Inc.
- Ridder D. D., Wit J. B.F. (2006) Self-regulation in Health Behavior. http://media.johnwiley.com.au/product_data/excerpt/70/04700240/0470024070.pdf