Հատված
Հոմանիշները կազմում են շարք, որը բառերի, բառակապակցությունների, դարձվածքների և քերականական այլ ձևերի այնպիսի խումբն է, որի մեջ մտնող բաղադրիչները իրար հետ կապված են հոմանշային կապերով ու հարաբերություններով: Հոմանշային շարքի մեջ մտնող միավորները հիմնականում արտահայտում են միևնույն հասկացությունը, բայց իրարից տարբերվում են կա՛մ իմաստային նրբերանգներով, կա՛մ ոճական կիրառությամբ ու հաճախականությամբ: Հոմանիշների շարքը կազմված է լինում նվազագույնը երկու բաղադրիչներից և լինում է երկանդամ ու բազմանդամ: Հոմանիշների շարքում սովորաբար առանձնանում է բաղադրիչներից մեկը, որը տվյալ դեպքում հասկացությունն արտահայտող հիմնական, ելակետային բառն է, որն ունի ընդհանուր իմաստ և ոճականորեն չեզոք է, գործածությամբ էլ ավելի հաճախված:
Գրականության ցանկ
1. Աբեղյան Մ., Հայոց լեզվի տեսություն, Երևան, 1965
2. Աբրահամյան Ս., Հայոց լեզու: Բառ և խոսք, Երևան, 1978
3. Առաքելյան Վ., Խաչատրյան Ա., Էլոյան Ս., Ժամանակակից հայոց լեզու, Երևան, 1979
4. Ավագյան Վ., Բառագիտության ուսուցումը դպրոցում, Երևան, 1989
5. Բագումյան Լ., Բանավոր խոսքի զարգացումը, «Մանկավարժական միտք», 2015, 4/59/
6. Գյուլամիրյան Ջ., Կարդալու կարողությունների և խոսքի զարգացումը տարրական դասարաններում, Երևան, 1998
7. Գյուլամիրյան Ջ., Հայոց լեզվի տարրական ուսուցման մեթոդիկա, Երևան, 2006
8. Գյուլամիրյան Ջ., Մայրենիի տարրական ուսուցման մեթոդիկա, Երևան, 2015
9. Գյուլբուդաղյան Ս., Հայոց լեզվի դասավանդման մեթոդիկա, Երևան, 1978
10. Էլոյան Ս., Ժամանակակից հայերենի բառային ոճաբանություն, Երևան,1989