Հատված
Մթնոլորտային օդը դասվում է բնության անսպառ ռեսուրսների շարքը: Եվ իրոք, որպես ֆիզիկական մարմին օդը գործնականում անսպառ է: Սակայն նրա կազմի փոփխությունն առանձին շրջանակներում այ աստիճանի խորն կատարվում, որ օդը որոկապես «սպառվում է»: Ահա թե ինչու բնապահպանական պրակտիկայում մթնոլորտային օդը համարում են բնական այնպիսի ռեսուրս, որի վերականգնման մասինմշտապես անհրաժեշտ է հոգ տանել: Խոսքն իհարկե այն օդի մասին է, որն անհրաժեշտ է կենդանի օրգանիզմների գոյության համար:
Գրականության ցանկ
Է. Մ. Հայրապետյան, Բնության պահպանության հիմունքները, Ե., 1983
Ա. Վ. Թադևոսյան, Մթնոլորտային աղտոտամն վերահսկում, Ե., 2004
Մայիլյան Ռ.Ս., Եղիազարյան Ս.Ս., Դավթյան Ն. Հ. «Էկոլոգիա և բնապահպանության հիմունքներ»
Воронков Н.А. Экология общая, социальная, прикладная, М., 1999
Крискунов Е.А. Экология (учебник), М.1995