Հատված
Մատա¬կարարման պայմանագիրը կարելի է համարել ավանդական ռուսա¬կան պայմանագիր, քանի որ 18-րդ դարի կեսից այն հատուկ կարգա¬վորվում էր Ռուսաստանի օրենսդրությամբ և այդ ժամանակաշրջանի արտասահմանյան օրենսդրության մեջ իր նմանակը չուներ: Ձևավոր¬ման պահից այդ ինստիտուտն օգտագործվում էր գլխավորապես այս կամ այն ապրանքի նկատմամբ պետության կարիքները բավարարելու կապակցությամբ մասնավոր անձանց հետ պետության գանձա¬րանի հարաբերությունները կարգավորելու համար: ՌԴ քաղաքացիական օրենսգրքի համաձայն՝ մատակարարման պայմանագրով մատակարարը` ձեռնարկատիրական գործունեությամբ զբաղվող վաճառողը պարտավորվում է սահմանված ժամկետում կամ ժամկետում փոխանցել իր կողմից արտադրված կամ գնված ապրանքները գնորդին` ձեռնարկատիրական գործունեության մեջ օգտագործելու կամ անձնական, ընտանիքի, տնային տնտեսության և այլ նմանատիպ օգտագործման հետ կապված այլ նպատակների համար: Ռուսաստանի Դաշնության քաղաքացիական օրենսգրքի 516-րդ հոդվածի 1-ին կետի համաձայն, մատակարարման պայմանագրով գնորդը վճարում է մատակարարված ապրանքների համար մատակարարման պայմանագրով նախատեսված կարգավորման կարգի և ձևի համաձայն, կամ վճարման հանձնարարականներով` այն դեպքերում, երբ հաշվարկների կարգը և ձևը չեն որոշվում պայմանագրով: Քննարկվող դեպքում պայմանագրից ստացված ապրանքների դիմաց վճարումը մյուս կողմը կատարում է ապրանքի առաքմամբ: Ընդհակառակը, վճարման փոխհատուցման մեխանիզմի օգտագործման պայմանը վկայում է Ռուսաստանի Դաշնության Քաղաքացիական օրենսգրքի 410-րդ հոդվածով նախատեսված՝ պայմանագրի կողմերի միմյանց նկատմամբ դրամական պարտավորությունների առկայության և դրանց լուծման մեթոդի որոշման մասին: Հետևաբար, գնորդի պայմանագրային պարտավորությունը` մատակարարին վճարել ապրանքների համար, նշանակում է գումար վճարել: ՌԴ-ում մատակարարման պայմանագրի կողմերը շատ հաճախ սխալ են մեկնաբանում օրենսգրքի դրույթները, որոնք վերաբերում են մատակարարի կողմից ապրանքների մատակարարման և, մասնավորապես, ապրանքների պակասը փոխհատուցելու պարտավորությունների կատարմանը: Որպես կանոն, առաքման պայմանագրերը սահմանում են դրա վավերության ժամկետները: Ըստ այդմ, եթե մատակարարը մինչև սահմանված ժամկետը ապրանքը չի առաքել, գնորդները դիմում են դատարան` պահանջելով մատակարարին առաքել պարտավորեցնել: Բացի ՌԴ քաղաքացիական օրենսգքրից մատակարարման պայմանագիրը իրավական կարգավորման է ենթարկվել նաև ԱՊՀ մյուս երկրների քաղաքացիաիրավական օրենսդրությամբ:
Գրականության ցանկ
1. Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական օրենսգիրք:
2. Գնումների մասին Հայաստանի Հանրապետության օրենք, ՀՀՊՏ 2017.01.25/5(1280):
3. ՀՀ վճռաբեկ դատարանի թիվ ԵԷԴ/1452/02/09 որոշում:
4. ՀՀ վճռաբեկ դատարանի թիվ ԵԿԴ/3094/02/11:
5. ՀՀ վճռաբեկ դատարանի թիվ ԵԱՔԴ/1025/02/14 որոշում:
6. Տեղեկագիր Ռուսաստանի Դաշնության Արբիտրաժային դատարանի, 2020թ., Թիվ 4, էջ 12:
7. …