Հատված
Կենդանության օրոք Նաղաշ Հովնաթանը եղել է ժողովրդի կողմից սիրված բանաստեղծ: Նրա ստեղծագործությունները բազմաթիվ թելերով կապված են ժողովրդական բանահյուսության հետ: Լինելով աշխարհիկ բանաստեղծ` Նաղաշ Հովնաթանը իր ստեղծագործության հիմնական թեմաներ է դարձրել սերը, գարունը, ուրախությունը և այլն, որոնք յուրահատուկ կերպով արտացոլում են 17-րդ դարի վերջին և 18-րդ դարի սկզբներին Հայաստանում գոյություն ունեցող հասարակական բարքերն ու առօրյան:
Գրականության ցանկ
- Աբեղյան Մ., Հայոց հին գրականության պատմություն, գ. 2-րդ, Երևան, 1946:
- Թումանյան Հ., Նաղաշ Հովնաթանը և նրա, Քուչակ Նահապետի, ու Սայաթ-Նովայի սերը, Թիֆլիս, 1916:
- Հովնաթան Ն. , Բանաստեղծություններ, Երևան, 1952:
- …